Skokkende gedrag van gaste by ons feestafel

Ek wil nou nie skinder oor die swak gedrag van sommige gaste by ons Rebusfontein feestafel nie, maar dalk moet ek net dít sê – Rebusfontein gaan nooit weer dieselfde wees nie.

Gaan lees gerus by hierdie skakel wat die ander bloggers te vertelle het oor hulle ondervindings met moeilike gaste (en die vreugde wat minder moeilike gaste verskaf het): https://fresh.inlinkz.com/p/f68a9fa9110148b1ab92181b21eb7d51

Ek het mos vir Henry VIII en ons bekende politikus mnr. Zuma uitgenooi as my gaste. Daar sit ek toe tussen die twee manne en vergaap my aan hulle geselskap. As dit is wat jy dit kan noem. Ek sal nou nie te veel uitwei oor mnr. Zuma se geliefkoosde onderwerpe nie – ons het immers al genoeg daarvan in die koerant gelees. Maar laat ek jou ‘n bietjie inlig oor die Engelse Koning.

Dié het mos daar gesit soos … wel, ‘n koning, en ek moes hom hand en voet bedien. Het sy ma hom nooit geleer om homself soos ‘n heer te gedra nie? Ek moes sy kos inskep en aandra, sy kelkie vol wyn hou, en elke nou en dan sy kussings oppof. Die ergste van alles was dat hy met sy vingers geëet het en ek moes klokslag sy hande skoonvryf met ‘n sagte nat lappie. Toe hy die speenvarkie getakel het en die vet oor sy ken(ne) begin drup het, het hy so ewe sy kop na my toe gedraai om sy mond skoon te vee. En het die man ‘n aptyt! Liewe genade. Ekself het nie kans gekry om nat of droog oor my lippe te laat gly nie.

So tussen die etery deur het hy sonder ophou oor homself gesels: sy sportprestasies – boogskiet, perdry, stoei, steekspel, swaardgevegte en muurbal; veldslae wat hy gewen het; boeke wat hy gelees en geskryf het; tale wat hy kan praat. Hy het regtig ‘n hoë dunk van homself.

Toe hy uiteindelik versadig was, wou hy weet wanneer die mense dan gaan dans. Die dansvloer, seg hy, is die heel beste plek waar jy die mooiste vrouens kan beoordeel en besluit watter een jy later in jou koninklike suite kan onthaal. So ‘n ou bok!

Dit het my toe die geleentheid gegee om hom ‘n bietjie oor sy vroue uit te vra – ek meen, sy eggenote en sy minaresse. Toe gesels die man land en sand aanmekaar. Ek het slaapkamerstories gehoor wat my ore laat tuit het. Die hartseersaak is dat die man werklik lief was vir al die vroue in sy lewe, maar soos wat ‘n kind lief is vir ‘n speelding – wanneer die nuutjie verby was, wou hy ‘n nuwe een hê. Dit het my ‘n bietjie op my tande laat kners.

Maar toe kom Nataniël mos daar verbygeloop en koning Henry kon nie glo dat die “hofdigter” se klere meer koninklik as sy eie gewaad was nie! Hy het geëis dat Nataniël se kop afgekap moet word vir sy arrogansie – niemand mag beter aantrek of meer aandag trek as die koning nie. Dis onbetaamlike gedrag. Nataniël het hom natuurlik glad nie aan die lawaai gesteur nie en Koning Henry het al hoe meer vokaal geword.

Gelukkig, gelukkig kan sy aandag baie maklik afgelei word deur ‘n mooi vrou en toe Patricia, Trevor Noah se ma, toevallig in sy rigting geglimlag het, was hy so mak soos ‘n lammetjie. Binne ‘n paar minute was hy kalm en het die rol van die galante heer volmaak gespeel. Ek hoop tog sy hou haar nek veilig.

Dis nou totdat Hitler begin bulder het oor sy hond. Praat van slegte gedrag! Onmiddellik was die Koning slaggereed en het ‘n swaard uitgepluk. Mnr. Zuma het oorgebuk om die juwele in die swaard se hef te bewonder en net daar was die storm verby – my twee gaste het heerlik begin gesels en ek kon ‘n bietjie asem skep. Dit was nou totdat ons politikus besluit het het om Nkandla met Henry se Hampton Court Palace te vergelyk. Praat van stoepit gedrag. Sug. Lang storie.

Ek is nog steeds vies oor al die lekker kos wat ek misgeloop het. Sal maar ‘n bakkie KFC moet koop op pad huis toe.