Bloguitdaging Kaleidoskoop – Die Laaste Strooi

DIE LAASTE STROOI

Nellie Visagie sê die lelike f-vloekwoord saggies onder haar asem, soos wat dit ‘n dame betaam. Dan gooi sy haar kop in die lug en skree die f-woord uit teenoor die blou hemel waarvandaan die versengende son skroei. Dis tog nou nie asof ou Jan Mankement en ou Ellie Vatlappie se jongste kind sodanig ‘n dame is nie. Nee, sy het net van kleins af geleer om haar gesigspiere te beheer terwyl sy haar tong styf vasbyt.

Sy loop om die opgeroeste ou plaasbakkie, die bakkie wat sy gesteel het – nee, gelèèn het – om weg te loop van Oom Esra en Tannie Krissie Viljee se plaas af.

Pap wiel en geen spaarwiel nie. Kon die verdomde band nie net nog twee kilometer tot in die dorp gehou het nie?

Sê nou net een van die naburige plaasmense, of nog erger, Oom Esra self, ry nou hier verby en kry haar langs die pad gestrand met die gesteelde – geleende – bakkie. Die bakkie se leen kan sy nog wegpraat en sy voel in elk geval nie te skuldig nie, want sy wàs van plan om dit in die dorp te parkeer waar Oom Esra dit maklik sou vind. Dis die leertas agter op die bak en veral die inhoud van die tas, definitief gesteel en nie geleen nie, wat haar in die moeilikheid kan laat beland.

Sy skop die pap wiel met drif en ryg dan sommer ‘n rits van die f-woorde uit.

Onverwags, en beslis ongevraag, bars sy in trane uit en gaan sit sommer plat in die stofpad. Vir die eerste keer sedert haar pa haar op negejarige leeftyd by die ryk Viljees afgelaai het, snik sy asof haar hart wil breek.

Daardie eerste dag reeds, nadat die trane opgedroog het, het sy haar nekkie styfgemaak en haar gesigspiere gedwing om te stol. Watter ander uitweg was daar dan tog vir die tiende en jongste kind van die armlastige Visagies, behalwe om as ekstra diensmeisie en kinderoppasser by haar pa se enigste broer te gaan inwoon? Halfbroer. Oom Esra was die enigste erfgenaam van die Viljee familieplaas.

Oom Esra het darem sy woord gestand gedoen en haar laat skoolgaan tot sy matriek geskryf het in die dorpskool twee jaar gelede, maar Tannie Krissie het haar nooit toegelaat om deel te word van hulle huisgesin nie. Sy het haar plek leer ken van dag een af. Selfs die twee Viljee kinders, Chris en Klara, wat sy feitlik help grootmaak het, het namate hulle groter geword het, geleer om op haar neer te sien.

Sy moes sommer na skool onmiddellik ander heenkome gesoek en haar eie lewe begin lei het, maar elke keer as sy die saak aangeroer het, het Tannie Krissie haar herinner hoeveel sy aan die Viljees verskuldig is. Die ou vrou se houding het ‘n slegte smaak in die mond gelaat, want behalwe vir haar skoolgelde, het hulle nie juis veel aandag of geld aan haar spandeer nie. Sy het probeer om haar eie geldjies te verdien deur in haar vrye tyd ‘n eierboerderytjie aan die gang te sit en selfs ‘n groentuin aan te lê. Die produkte het sy Saterdae op die vlooimark verkoop wanneer sy saam met die Viljees dorp toe is. Op hierdie manier het sy darem die meeste van haar persoonlike goedjies self gekoop en selfs ‘n paar rand weggesit.

Namate die tyd verbygegaan het, het sy al hoe meer opstandig geraak oor haar lot en Tannie Krissie se uitlatings teenoor die bure wat namiddag kom tennis speel het, was die laaste strooi. Nellie het soos gewoonlik stilswygend, maar met ‘n vriendelike glimlag, verversings aan die gaste langs die swembad bedien.

Op pad terug na die plaashuis toe het sy ‘n oomblik by die roostuin vertoef om die vroeë roosknoppies te bewonder. Dis toe wat sy hoor hoe die buurvrou vra: “Gaan Nellie nou maar hier by julle aanbly of wat is haar planne?”

“Ag, wat”, was Tannie Krissie se antwoord, “waar sal sy tog heen gaan? Selfs met matriek kry die jongmense nie deesdae meer werk nie en met haar agtergrond … watter ordentlike mannetjiesmens sal in haar belangstel? Dis nou seker maar ons lot om met haar opgeskeep te bly”.

Opgeskeep? Nellie kon eintlik voel hoe kook die bloed in haar are. Hier werk sy elke dag soos ‘n pakesel, sonder vergoeding en sonder enige dankbetuiging. Nou moet sy nog hierdie soort beswaddering ook sluk en niks sê nie?

Sy het die leë skinkbord driftig op die kombuistafel neergeplak en sonder om ‘n woord vir ou Lettie daar voor die stoof te sê, na haar kamer toe gestorm. Sy sou nie ‘n dag langer in hierdie huis deurbring nie. Met verwoede ywer het sy haar enkele paar stukkies klere saam met haar toiletware op die bed neergegooi, net om te besef dat sy nie eens ‘n tas het om haar goed in te pak nie.

Die duiwel is listig, het haar ma altyd gesê en Nellie weet dis die waarheid, want sy stemmetjie in haar oor het haar aangemoedig om Tannie Krissie se duur leertas, gekoop vir hulle laaste oorsese reis, uit die hoofslaapkamer se kas te gaan haal. In die verbygaan het haar oog die talryke flessies en bakkies op Tannie Krissie se dressing table gevang en asof vanself, het haar hand ‘n bottel duur Franse parfuum vasgegryp. Halfpad op pad deur toe het sy die boonste laai van Tannie Krissie se laaikas oopgepluk en ‘n paar fyn Franse kantgoedjies gegryp om ook in te pak.

Sy proes skielik by die gedagte aan die toer deur Frankryk wat sy gemaak het daar in Tannie Krissie se slaapkamer. Dis nou nie die manier wat sy die wêreld wou sien nie en haar gewete klop soos ‘n klein hamertjie in haar agterkop. Maar sy is mos nie ‘n dief nie! Dis net Tannie Krissie se liefdelose optrede wat uiteindelik te veel geword het en haar kop laat uithaak het.

En hier sit sy nou langbeen in die stofpad langs die geleende bakkie. Waarheen nou? Daar is net sowat ‘n uur oor voordat die son begin sak en sy moet besluit wat haar te doen staan by hierdie KRUISPAD: terug plaas toe en by die opstal insluip voordat iemand agterkom sy het weggeloop of vorentoe om ‘n nuwe lewe te begin bou?

Om aan hierdie uitdaging deel te neem, lees die reëls by hierdie skakel. 

InLinkz skakel: http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=789999

Vir die reëls van hierdie eier-boerdery, om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakel by Dis Ekke. Onder hierdie kategorie, kyk na die blogposte Lê-Jou-Eier: Reëls (2017-08-22) en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? (2017-08-22).