Liewe Dagboek: Dag 3 begin met Koos Doep

Liewe Dagboek, ek was wakker so van eenuur se kant af (middel-van-die-nag-eenuur) vir ongeveer drie ure en ek het na Koos Doep geluister toe ek moes geslaap het. Ag, maar Koos Doep mag maar elke nag vir my sing en ek het darem ingehaal op my slaap so van vieruur af tot na sewe.

Oefenprogram: Ons het ná wik en weeg besluit om na Umtentwenistrand toe te ry en ’n entjie daar te gaan loop, want my energievlakke is verstaanbaar laag. Onderbroke slaap werk nie vir my nie. Karen was Saterdag deel van ’n span wat mensgemaakte rommel by dié strand gaan opruim het (ek het stokkiesgedraai en my kar laat was). Ons wou gaan kyk of daar al plan gemaak is met die riete, stokke, boomstompe en ander plantmateriaal wat deur die riviere in vloed uitgespoel is.

Toe nié. Ons weet nie of die munisipaliteit die plantmateriaal dalk wil laat droog word en dan aan die brand steek en of hulle doodeenvoudig wag vir die hooggety om dit weer weg te voer nie. Ons hoop om binnekort te hoor. Ons het tot by die rivier gestap en ’n paar lawwe foto’s geneem. Dis ’n baie mooi strand en een van die heerlikste plekke in hierdie kol om in die see te swem. Ons het nog nie weer geswem na die reënvloed nie, want die water is nog troebel en vol sand. Haaiwater.

Die strandlandskap verander al hoe meer, hoe vinniger die winter nader kom. Dis iets wat ons elke jaar oplet – die voorkoms van die strande verander met die seisoene. Die water is nou baie verder teruggetrek en ons sien heelwat meer rotse uitsteek. Sommige sandduine word hoër, ander raak meer afgeplat.

Werk / pligte: Nie veel gedoen nie, nè Hester? ’n Bord kerrie verorber (ek het hierdie sooibrand verdien), skottelgoed gewas en ’n paar blogs gelees. Dis net hier waar ek afgedwaal het en dis deels die Towerinne se skuld.

Bondeltjies het vertel van haar stryd met ’n wit bad en ek het besluit om te gaan stort, hare te was, beenhare te skeer, ens. Ek en Karen deel ’n bad-met-stort op die boonste vloer. Die bad is nou elke dag vol stof, gekko-kakkies en andersoortige goetertjies (hulle is besig om ons dak oor te dek onthou? – en al hierdie goetertjies val op die vloere en in die bad!). Ek moes eers die bad en die wasbak uitskrop. Uiteindelik was die bad bevredigend skoon en toe gaan stort ek op die onderste vloer. Ek kon dit nie oor my hart kry om die bad weer vuil te maak nie. Twee ure later was ek terug voor my rekenaar – skoon, drooggeblaas, beroom, naels geknip en gepolitoer. Hoe doen mans dit so vinnig? My man kan in ’n halfuur se tyd sy shit, shave en shampoo (sy woorde, nie myne nie) afhandel. Maar dan, hy skrop nie die bad nie, nè?

Toe sien ek Vuurvliegie se nuwe Woordsnoere uitdaging. En ek ry rond met behulp van Google Maps om te kyk presies waar Rebusfontein is. En ek kuier rond op Viva se toep om die onbekende woorde op te soek. En ek verdwaal in my taal. Mense, julle het geen idee hoe ek verlore kan raak tussen daardie woordeboeke nie. Dis magies.

Tussenin kom maak die bure almal ’n draai om te kom kyk hoe die dakwerk vorder. Dis fassinerend om die werk dop te hou. Een werker sit bo-op die dak en lê die bondels gras. Nog ’n werker staan in die huis. Dan ryg hulle ’n dun tou met ’n reusenaald deur die grasbondels voordat dit stewig vasgeknoop word aan die onderkant. Dit lyk asof hulle ’n tapisserie weef. O ja, ek het seker vergeet om te noem dat ek ’n groot deel van die dag rondgestaan en hulle werkery dopgehou het. Tenminste het ek iets geleer.

En vanaand gaan ek vroeg slaap. Witruismusiek vannag, geen Koos Doep nie.

My “to do” lys

• Gee aandag aan skryfkursus (meer besonderhede later)
• Gee aandag aan Zulu-kursus (meer besonderhede later)
• Begin met daardie skryfprojek (meer besonderhede later)
• Skryf daardie storie oor die Platjan-kroeg klaar
• Ja, ja – ek weet.

Beoordeling van hierdie dag

Geen bydrae tot die politieke stryd of die ekonomie nie, maar ek het dit geniet.

Die foto bo-aan die blog is vanoggend geneem op Umtentwenistrand van die rivier se kant af. Die drie fotos hier onder is Saterdag geneem terwyl die span vrywilligers besig was om die plastiese en ander sintetiese rommel op te tel.