Die groen bus staan en die Towerinne hou vakansie

Ou Roderico hét dit maar swaar gehad die laaste rukkie. Eers die papwiel op pad Koppie Alleen toe, maar asof dit nie al was nie, was daar nog ‘n stadige lekkasie op een van die ander wiele ook. Nou ja, met die spaarwiel reeds omgeruil, en net ‘n pap wiel as spaarwiel, het dit moeilikheid in hoofketters voorspel. Ons kon darem die wiel pomp, maar kort voor lank was dit weer pap. En daar staan ons toe langs die pad en geen hubare jong boer wat verbykom nie, almal is reeds by die see! Dit het ‘n baie lang dag geraak daar langs die warm grondpad. Die water het opgeraak. Einde ten laaste het daar ‘n kleine ou bakkietjie verbygekom, ook maar gehawend, wat die een wiel kon saamneem Bredasdorp toe. Hy het die wiel by Mastertreads afgelaai en hulle het dit reggemaak en die wiel vir ons gebring en omgeruil. Wel, toe het die bus darem genoeg bande om tot op die dorp te kom. Daar moes die ánder band toe ook nog vervang word. Almal was regtig so moedeloos teen daardie tyd, ons het sommer by ‘n gastehuis ingeboek. Niemand was eers toe lus om na die pottery uitverkoping by Julians te gaan nie. Almal was net pootuit van die lang dag.
En dis dáár wat sy krokodiltrane reeds begin het.

Arme ou Lorenzo, dis hoog tyd dat hy na mamma gaan, tenminste sy kan hom mooi verstaan. Hy hoef nie in sy geradbraakte engels te gesels nie.
Ek het sommer gereël dat die groen bus behoorlik gediens word hier by ons, alle bande behoorlik nagegaan word, soadat ons slag gereed is vir julle kuier hier by my in die Kaap. Ons wil darem ń voorspoedige laaste deel van die toer mee maak. Toortsie en Seegogga ek sal julle moet kom oplaai, dat ons tog vye kan koop voor die res by Kaapstzd lughawe aankom.. Ek hoor die towerinne is bitter ongelukkig oor hulle nou die vye kopery by Napier moes mis loop.