Om krismis te hou in styl het jy ‘n gemeenskap nodig

Krismis het nou weer ‘n nuwe dimensie aangeneem in ons lewe. Dit lyk vir my asof my gesin nou maar net eenvoudig nie by ‘n tradisie kan hou nie. So elke nou en dan moet die bestaande gewoontes en handelinge afgeskaf, oorgedoen of opgekikker word.

Ek het by verskeie geleenthede reeds geskryf oor ons kersvieringe gedurende my kinderjare, toe ons kinders klein was, later jare toe ons kersdag eintlik maar net gevier het terwille van my ma. Die trifle (“koekstruif” het een van die Towerinne my geleer), het natuurlik gekom om te bly en die bestanddele staan al gereed. Maar dis al tradisie wat oorgebly het van die vorige jare.

Hier in die nuwe fase van ons lewe, lyk dit nou asof krismis skielik weer ‘n oplewing ondervind. Om die waarheid te sê, ons hele lewensstyl is skynbaar afgegooi van die paadjie wat ons die laaste paar jaar in afsondering geloop het.

Ons het mos enkele maande gelede in ‘n nuwe kompleks ingetrek. Hier woon meesal bejaarde mense en my man het sonder huiwering die plek Coffin Dodgers’ Park gedoop, tot groot vermaak van die ouer mense. Maar hier is ook ‘n paar jonger siele en selfs ‘n paar kindertjies.

Soos wat dit maar in ‘n groot kompleks gaan, leef elke gesin maar sy eie lewe en ons leef soms so ‘n bietjie by mekaar verby. Ons huisie is in die middelste ry voor by die hoofhek en die ander inwoners moet almal verby ons huis ry of loop om by hulle huise te kom. My man het vir hom ‘n tuinbankie voor die voordeur geplant en kort voor lank het dit ‘n geselskapsbankie geword. Almal wat verbygekom het, moes maar eers ‘n rukkie stilstaan om te gesels. Almal wat kom gesels het, moes ook eers om die huis loop om na Karen se groentetuin te gaan kyk. Hare is nou ook nie meer die enigste groentetuin hier rond nie.

Deesdae stryk die ooievaars en die eende laat in die middag neer op die oop stuk gras skuins agter ons en menigmale vergader daar nou ‘n klomp mense om hulle te help voer. Ons dreig kastig om hulle vet te maak vir die krismispot, maar ek hoor dat sommige van hulle al name het – wat beteken dat geeneen ooit in ‘n pot sal beland nie.

Dis Karen wat die gedagte gekry het dat ons dalk ‘n paar krismisliggies moet ophang. Volgens die bestuurskring kon hulle geen fout daarmee sien nie en hulle het selfs gedink dis dalk ‘n goeie idee, want gewoonlik gaan krismis hier maar ongesiens en ongehoord verby.

Die eerste liggies is opgesit op 1 Desember, insluitende ‘n groot 5-punt ster wat flikker daar in ons woonkamer se venster. Vroegaand het ons opgelet dat die motors stadiger hier verbyry en dat meer mense by die geselsbankie stilstaan. Die aand van 2 Desember was daar skielik nog drie huise met liggies in die volgende ry en van hierdie kant af het die bure soos een man oorbeweeg om te gaan kyk wat aangaan. Wat ‘n verrassing! Daar was liggies wat teen die mure ronddraai, ligte wat flonker om ‘n boomstam en sowaar ‘n slee met ‘n takbok op iemand se voorste grasperkie.

Maar natuurlik, Karen is haar pa se dogter en hulle doen alles in oordaad. Die paar liggies tot ons beskikking was nou nie meer genoeg nie. Sy en Oudste daar in Johannesburg, wat krismis huis toe kom vir vakansie, het beraadslaag en nog liggies is afgelewer hier in CFD. Onder meer is daar so ‘n 20-meter lange LED rope light, bloedrooi, wat daar voor teen die dakbalke gehang moet word. Daarmee saam het twee sulke “gordyne” wit liggies gekom wat ook teen dieselfde balke opgehang moes word. Daar was net een probleem. Die dakbalke is hoog en ons het nie ‘n lang leer nie.

Maar watwou, toe ons weer sien, het die bure kom help en die ligte is opgesit. Saans ná donker lyk dit nou soos Amsterdam se Rooiligdistrik hier voor ons huis. Maar nog beter – daar is selfs nou meer huise met krismisliggies aan.

Die heerlikste ding wat egter hier gebeur het, is dat ons almal besig is om mekaar beter te leer ken. Ons gesels buite op straat, hardloop nou en dan by mekaar se huise in vir raad oor dit en dat, gesels in die middag wanneer almal uitkom om die eende en ooievaars te voer en loop saans almal straataf om elkeen se krismisliggies te aanskou.

Nou speel ons met die gedagte om ‘n komplekspaartie te hou. Sommerso vir krismis en nuwejaar vir ons klomp wat nie weggaan met vakansie nie. ‘n Bring-en-braai klink net na die regte ding. Trifle daarby sal goed afgaan.

Hier is besig om ‘n gemeenskap te groei.

*****

Vir my blogvriende, en veral die Towerinne, wil ek graag sê dat ek hoop elkeen van julle se mense sal die vakansietyd saam met julle deurbring, veilig reis en lekker kuier en mag daar baie liggies op julle pad wees.