As die wind so waai | soos hy nou daar waai |

en hy waai my jas | in die taaibos vas |

dan sleep my dikbek op die grond. Dis horingdroog hier in ons geweste en ek verlang amper na die dae, net ‘n skrale paar maande gelede, toe ek gedink het ek gaan vrotpootjie kry van al die reën. Hierdie windjie het ons vanoggend net kans gegee om ‘n vinnige draai op ‘n sonnige strand te loop

[en is die fotos nie baldadig mooi nie?]

Dryfhout op Sea Parkstrand

Rotsplate blink in die son op Sea Parkstrand

voordat hy met mening opgesteek en die temperature op die teerpad laat neerplof het. Nou wieg die Natalse wilde piesangbome en die wildevy se blare warrel saam met stukkies van my siel hier onder op die teer tussen die huise. Ek sit en wag eintlik vir die tolbossies wat nou in die pad aangerol moet kom sodat ek my rollie kan uitpluk en iemand skiet. Gelukkig word ek weerhou van ‘n onbetaamlike gedrag deur die prag van die koraalbome met hulle helderrooi blomme daar agter die grasdakke van die naburige huisies.

Jaaaa, ek weet, mens mag nie teen die elemente murmereer nie, het my ouma Hannie altyd gepredik. Sy was so oortuig van die diepe sonde waarvoor ‘n mens gestraf kan word dat oupa Andries later die gewoonte aangeleer het om te praat van die “liewe oostewind wat waai”.

Ek het geen idee waar hierdie liewe vieslike koue wind nou weer vandaan kom nie – seker maar sneeu op die Drakensberge. Ek kyk nie meer nuus- en weerberigte nie, want dit maak my gemoed ontstuimig. Al wat ek weet is dat my stokkerige hare, jeukerige oë, droë vel en gevriesde tone alles getuig van my liggaam se onwilligheid om deel te wees van hierdie weer.

Namiddag skyn die son by die slaapkamervenster in en ek kompeteer met Ponsie vir ‘n kolletjie in die son. My onvriendelike klein katjie raak vinnig handgemeen en sy mag dalk minder as twee kilos weeg, maar sy het naels, wat beteken dat sy elke geveg wen.

Vroegaand word die gasverwarmers aangesteek en met ‘n bord stomende kos daarby, is die temperatuur darem leefbaar. Hopelik gaan die wind iewers in die nag weer lê sodat ons môre-oggend weer die pad kan vat, strand toe.