Skryf-safari – ek het my stapplakkies aan.

Hierdie week se Lê Jou Eier uitdaging word aangebied deur  travel460 van die blog Bali Drome en sy sê ons moet ons stapskoene aantrek, stapplakkies in my geval, want ek is te wild en onbeskaafd om skoene te dra.

Daardie mooi voetpaadjie deur die bos, teen die heuwel op, berg af, strand-langs, maak nie saak waarheen dit lei nie, is deur die skepper van hierdie lieflike wêreld daar geplaas om my siel gesond te hou. Ek moet op ‘n daaglikse basis tone klap, straat af, iewers heen, net om die ooptes te beleef en vry te kan asemhaal. Wanneer ek in die huis vasgekeer word deur slegte weer of ‘n snotterneus, krimp my siel en gaan kruip weg in ‘n donker hoekie.

Diegene van julle wat gereeld my blogs lees (en dus weet die meeste van hulle handel oor uitstappies in die natuur), is seker al siek en sat vir my gebabbel en my fotos van die see, die riviere, die son, die blou lug, die plante- en dierelewe. Ag jammer om te hoor nè, maar Una moes van beter geweet het as om my uit te daag om wéér hieroor te skryf.

Die eerste foto heel bo aan die blog is een wat Oudste Seun verlede week geneem en per whatsapp aangestuur het vanoggend. Dis ek en my geliefde stapmaatjie, dogter Karen, wat ‘n bietjie ons voete afkoel in ‘n rotspoeletjie by die strand tussen Southport en Sea Park – loopafstand van ons huis af. Kyk net die groot wittand-glimlagte wat vertel hoe lekker dit is om so te kan sit en rus na ‘n lang loop in die bloedige son. Let op die stapplakkies weerskante van ons op die plat rotse 😊

Die volgende foto is einde verlede jaar geneem by die Boesmangrotte in die Lake Eland Natuurreservaat. Ek het 383 trappe afgeklim teen die steil platorand om daar te kom en het nog steeds die plakkies aangehad toe ek dieselfde 383 trappies weer uitgekruip het tot bo.

Hier staan ek op Leopard Rock in die Oribi Gorge (met die plakkies aan) en probeer hard om aan te sluip na die punt toe vir daardie WOW! foto, terwyl Oudste Seun op my gil om terug te kom na veiligheid toe: “NOU DADELIK, MA!”

Al met die treinspoor langs en dan deur die bospaadjie tot op die strand met plakkies aan (slange? ja, soms) daar by Sea Park.

Een of ander tyd verlede jaar met plakkies aan op die plat rotse by die Ifafa getypoel.

En soms is die plakkies wel daar, maar net buite sig daar onder op die sand. Om die see te geniet, moet jy bo-op ‘n rots sit en jy klim liewer kaalvoet daar uit om seker te maak jy stort nie onverwags na benede nie. Iewers by die strand (Umzumbe dalk?) so ‘n paar weke gelede.

Geneem in die Oribi Gorge sowat 2½ jaar gelede, toe ons ‘n bietjie verdwaal het en amper sewe ure oor berge en deur dale geloop het om weer by die pad uit te kom. Wat is verkeerd met hierdie foto? O ja, ek dra nie plakkies nie, maar wel ‘n paar leerskoene. Die volgende dag was beide my groottone se naels potblou. ‘n Maand daarna was my groottone sonder naels. Dit het meer as ‘n jaar gevat om weer ordentlike naels aan my groottone te groei. Nou weet jy hoekom stapplakkies deesdae die “in” ding is.

Ek het blogs geskryf oor al die plekke wat ons al platgeloop het hier aan die Suidkus van KwaZulu-Natal. As jy belangstel om daarvan te lees, sal jy die blogs kry by hierdie skakel.

Om die inskrywings van verskillende bloggers in die Lê-Jou-Eier uitdaging te geniet of om self ‘n blog wat jy geskryf het aan te heg by hierdie skakel, klik op die InLinkz skakel net onder die paddatjie:

http://www.inlinkz.com/new/view.php?id=778471

Vir die reëls van hierdie uitdaging, om raad te kry oor hoe om deel te neem en om elke week se aankondiging van die nuwe onderwerp te sien, besoek die volgende skakel by Dis Ekke. Onder hierdie kategorie, kyk na die blogposts Lê-Jou-Eier: Reëls (2017-08-22) en Lê-Jou-Eier: Hoe neem ek deel? (2017-08-22).